Mensen die ik misschien wel ken
Kijken mij aan met blije blik
Eenzaam als ik misschien wel ben
Klik ik ze aan, die rijen dik
Vrienden die ik misschien wel wil
Wachten tot ik ze accepteer
Blijf beleefd, ook al is het pril
Wijs ze niet af, dat doet zo’n zeer
Liefde die ik misschien wel mis
Tik ik weg op mijn toetsenbord
Status blijft maar 1 regel fris
En of ik leuk gevonden word!
Ego dat ik misschien wel streel
Maakt mijn hoogmoed compleet verdiend
Gul toch, dat ik mijn leven deel?
Wees blij dat ik jou niet ontvriend
© Vincent Mirck, 2017
Terug naar het overzicht: gedichten