Hoewel ik Frank Paats al vele jaren kende uit de theaterwereld, begonnen wij pas relatief laat samen muziek te maken. Nederlandstalige funk, welteverstaan!
Het was in feite een bericht op Facebook dat de sneeuwbal aan het rollen kreeg. Muzikant/songwriter Frank – al jaren bekend als ‘Kingtonic’ – vroeg zijn Facebook-vrienden suggesties te geven voor een songtekst over persoonlijke blunders. Toen iemand vervolgens postte ‘Jammer genoeg rijmt er niets op Blunder’, zag ik mijn kans schoon om het tegendeel te bewijzen.
En opeens stond daar tussen de reacties een refrein voor een lied. ‘Ik wil weten hoeveel fun d’r/te beleven is aan een blunder/ik zie een vrouw en ik gun d’r/een stotter, een flater, ik glunder.’ Frank pakte zijn gitaar en drumcomputer en mailde even later een demoversie van deze song. Ik vulde twee coupletten aan de tekst toe en kwam die inzingen in de studio. Klaar was het eerste lied: Blunder.
Sindsdien hebben onze creatieve geesten regelmatig contact om ideeen uit te wisselen. Zo stond ik al eens zingend op het antwoordapparaat van Frank. En Frank vulde regelmatig mijn gemailde teksten aan met zijn eigen lyrics. Veel nummers kwamen al heen en weer mailend, bellend en Facebookend tot stand.
Na enkele weken zagen we in dat het hier niet ging om een eendagsvlieg of een eenmalig muzikaal geintje. Nee, dit was een samenwerking waarbij 1+1 opeens 3 was. In een moordend tempo volgden de liedjes elkaar op. Ik vertaalde zelfs enkele songs uit Franks Engelstalige oeuvre. De tracks hebben heel vaak nederfunk als uitgangspunt, soms met een vleugje hiphop of R&B, af en toe afgewisseld met een gevoelige ballade.
Ons hartverwarmende herfstlied Treurwilg trok aardig wat bekijks op YouTube. Het Algemeen Dagblad beschreef het nummer zelfs als ‘remedie tegen de herfstblues’. In 2016 bracht Kingtonic een langverwacht derde album uit, waarop verschillende liedjes van mijn hand staan.
Naar het overzicht: muziek