Een volzin vol onzin. Dat krijg je als je communiceert met afgezaagde woorden, containerbegrippen en holle frasen. Toch is het mij gelukt om deze drie taal-ergernissen onderdeel te maken van mijn verkoopstrategie. Lees hoe!
Taal is een breekbaar verschijnsel. Misbruik of overdaad kunnen het imago van onschuldige lettercombinaties maken of breken. Zo krijgen zelfs de prachtigste woorden soms de smerigste bijsmaak. Laat ik drie tragische termen toelichten om mijn punt te maken.
Creatief. Ooit was dit een compliment, een heerlijk woord, bijna een koosnaampje. ‘Creatief’ gold als een kampioenstitel die je moest verdienen door mooie dingen te maken voor de mensheid. Maar door overmatig gebruik is deze term aan bederf onderhevig geraakt. Het ging mis toen mensen het bijvoeglijk naamwoord ‘creatief’ opeens gingen gebruiken als zelfstandig naamwoord. Bij menig reclamebureau stond ineens ‘een creatief’ op de loonlijst. Walg! En nu, sinds de halve wereld beseft dat creativiteit de belangrijkste competentie is die het robottijdperk zal overleven, blijkt het woord definitief van zijn voetstuk gevallen. Creatief is gedegradeerd tot een kenmerk dat elke jan doedel met twee linkerhersenhelften zich zonder enige schaamte toerekent. Zodoende is het ooit zo prachtige woord bezoedeld, beschimpt en ontdaan van zijn eigenwaarde. Creatief: het ultieme cliché. Een schande is het.
Content. Nóg zo’n walgelijk woord. Letterlijk betekent het ‘inhoud’: dat wat vanbinnen zit. Op zich schitterend. Maar tijdens de opkomst van internet ging er iets gigantisch mis. Veel marketingmensen raakten verblind door het nieuwe medium. Regelmatig stond een website al bijna live vóórdat er iemand was aangehaakt om teksten en beeldmateriaal te maken. Dat werd dan een haastklus, een race tegen de klok waarbij kwaliteit allang geen doel meer was. “Vlug, vlug, maak nog even wat content. Het maakt niet uit wát, als er maar iets staat.” Algauw lag half internet bezaaid met inspiratieloze dooddoeners, zoals “Welkom op deze site”. Zo raakte de inhoud in de vergetelheid. ‘Content’ werd een containerbegrip voor alles wat ook maar léék op schermvulling. Om te janken. Geloof me toch: content is geen opvulsel, het is een vakkundig vormgegeven boodschap! En daarmee basta.
Coach. Inmiddels het meest genoemde beroep op LinkedIn. Wie écht niet meer weet wat hij of zij in de kopregel van dit professionele netwerk moet invullen, typt achteloos deze platitude neer. “Ja joh, ik heb ook wel eens een collega advies gegeven, dus ik ben praktisch een volleerd coach.” Ik geef toe: ‘coach’ is géén beschermd beroep, dus iedereen is vrij om zichzelf zo te noemen. Hetzelfde geldt voor kunstenaar, designer of journalist, maar die functieomschrijvingen zie je maar zelden opduiken. ‘Coach’ bekt toch het best – en je kunt er zo lekker veel verschillende betekenissen aan geven. Zucht. Een échte coach hoort natuurlijk de steun en toeverlaat te zijn van ‘zoekende’ mensen. Maar door dit vijfletterwoord dag in, dag uit te grabbel te gooien, hebben we het begrip met z’n allen volledig uitgewoond. Een typisch geval van jammer.
Creatieve contentcoach?!
“Beste Vincent”, zal je denken. “Waarom heb jij nota bene jouw eigen bedrijf ‘Vincent Mirck – creatieve contentcoach’ genoemd? Dat is toch weerzinwekkend?” Inderdaad. Op het eerste gezicht is de samenstelling ‘creatieve contentcoach’ om te kokhalzen. Maar bedenk eens wat hij in essentie betekent. Vergeet alsjeblief hoe die drie losse termen zijn toegetakeld en onteerd. Ze verdienen een tweede kans, daarom heb ik ze geadopteerd.
Creativiteit, content en coaching zijn nu eenmaal de woorden die mijn werk het treffendst samenvatten. Bedrijven huren mij immers in om ideeën te bedenken, content te creëren, communicatieadviezen of -trainingen te geven. Veel mensen die mijn hulp nodig hebben, zijn ‘zoekende’ naar de juiste woorden. ‘Creatieve contentcoach’ is onderdeel van hun jargon, van de holle frasen die zij elke dag om zich heen horen. Zie het gerust als een ijsbreker, een houvast, een ingang. En daar begint de verkoop.
Maar CCC is ook beslist een geuzennaam. Mijn Nederlandse nuchterheid heeft mij namelijk geleerd dat je jezelf nooit al te serieus moet nemen. Dus koos ik expres deze ‘cliché-collage’ als officiële bedrijfstitel. Ironisch genoeg prijkt hij zelfs op de kopregel van mijn LinkedIn-profiel! Toen ik de betaalpas van mijn fonkelnieuwe zakelijke bankrekening in de brievenbus kreeg, had men daar natuurlijk ook deze beruchte benaming op laten drukken. Helaas paste de naam er niet helemaal op. Dus nu loop ik nu rond met een pasje waar doodleuk op staat: ‘Vincent Mirck – creatieve cont’. Samen met mijn zoons kon ik er hartelijk om lachen. Tja, dát krijg je als je communiceert met afgezaagde woorden, containerbegrippen en holle frasen. Ik draag mijn naam met trots en doe mijn werk met plezier. En mensen die kritisch blijven, die kunnen mijn creatieve cont kussen.
Vincent Mirck
Creatieve contentcoach
Lees meer columns